Εναλλακτικά Χριστούγεννα

Μας κτυπήσαν οι γιορτές κατακέφαλα και πριν τις καταλάβουμε φεύγουν και πάλι. Κάθε πέρσι και καλύτερα, σκέφτομαι κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Και κάθε χρόνο επαληθεύομαι… Ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται στο πεσιμιστικό σκοτάδι που βλέπω γύρω. Που και που κανένα γελάκι σπάει τη σιωπή, μα το φως πίσω μου όλο και ξεμακρύζει. Και ξεχνάω τί υπήρχε εκεί, τί με έκανε να προχωρώ. Και το ζητώ, μα δεν θυμάμαι τι ακριβώς ήταν, πώς έμοιαζε, πώς ακουγόταν…

Ναι, με είχες προειδοποιήσει. Προχωρούσα συνειδητά, γνωρίζοντας πως θα αλλάξω. Μα, δεν σταμάτησα. Τους άφησα να με καθοδηγήσουν. Εγώ φταίω. Εγώ τους άφησα. Με πλήρη επίγνωση. Εγωιστικά και με πολύ θράσος. Αθέτησα κάθε υπόσχεση και κάθε όρκο και τώρα ντρέπομαι που μετανιώνω…

Μαλθάκεψα…