Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Παραβατικές Θερμοκρασίες

Πλησίασε το Πάσχα, άνοιξε λίγο ο καιρός, ήρθαν τα τριήμερα και άρχισαν πάλι τα ταμπούρλα. Κάθε που μπαίνει η άνοιξη, θυμάμαι τον Αδόλφο και το θαυμαστό του έργο. Επάξια τον έχουν τοποθετήσει ανάμεσα στους μεγάλους κλασσικούς που εδραίωσαν το πέρασμα της Εγκληματολογίας στον Θετικισμό.

Σύμφωνα με τον "Θερμικό Νόμο" του Adolphe Quetelet λοιπόν, ο οποίος σίγουρα ενέχει σημεία που χρήζουν κριτικής, οι ηθικές αναστολές ατονούν σε θερμότερα κλίματα, ενώ και οι ίδιοι οι περιβαλλοντικοί παράγοντες συντελούν στην διάπραξη βίαιων εγκλημάτων και άρα στην αύξηση της εγκληματικότητας. Αν ζούσε σήμερα, ίσως και να υποστήριζε πως η υπερθέρμανση του πλανήτη να είναι ένας από τους παράγοντες για τα σημερινά νούμερα στις ανθρωποκτονίες! Εν πάσι περιπτώσει, ο 18ος και 19ος αιώνας διατηρούσαν ακόμη τον απόηχο του Μεσαίωνα.

Στην Κύπρο του 21ου αιώνα όμως, θλίβομαι να διαπιστώσω ότι το "μέλλον" μας εθελοτυφλεί από τη μια, βρίσκει την εύκολη διέξοδο από την άλλη, σε καθόλα μεσαιωνικές παραδόσεις και πεποιθήσεις. Είναι όμως μέρος της πολιτιστικής μας ταυτότητας, θα μου έλεγε κάποιος, κι είναι εξάλλου λογικό κι αναμενόμενο να συσχετίζονται με παραβατικές ενέργειες ορισμένες φορές, θα υποστήριζε ο Durkheim. Ναι, ναι, πράγματι όπως και κάθε χρόνο, δεν έπρεπε να περιμένω κάτι διαφορετικό φέτος.

Προτείνω τότε, η Κυπριακή Αστυνομία να συμπεριλάβει στο ημερολόγιο της Εκκλησιαστικές Γιορτές, Αργίες και τα τοιαύτα και να παρακολουθεί τις προβλέψεις της μετεωρολογικής υπηρεσίας, ώστε να ξέρει πότε να εντείνει τις περιπολίες της. Όσο για το πού, ελάτε τώρα! Αφού είναι κοινό μυστικό παιδάκια!

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Δεν ήτανε απαισιόδοξο τραγουδάκι

Όχι, όχι, είναι η πραγματικότητά μας. Γιατί μπάτσε φίλε μου, εσύ εν να την φάεις πάλε! Τουλάχιστον αυτό καταλαβαίνω από τα λεγόμενα του κύριου Χριστοφίδη και το επικείμενο νομοσχέδιο περί του τζόγου.

Αναγνωρίζω φυσικά ότι πρόκειται για ένα θετικό βήμα η επίσημη ρύθμιση του ζητήματος από την πολιτεία, αλλά, όπως και στα παραπάνω πράγματα, αμφιβάλλω να σκεφτήκαν τις πρακτικές πτυχές πλήρως και διεξωδικά. Γιατί, εντάξει, να κάνουμε μια Εθνική Αρχή Στοιχημάτων, σίγουρα έπρεπε να είχαμε ήδη χτές, αλλά τί ακριβώς θα κάνει είπαμε? Συντονισμό των φορέων? Συλλογή στατιστικών και παρακολούθηση υποθέσεων? Ναι, ναι, συμφωνώ πως είναι απολύτως απαραίτητα κι αυτά. Η άμεση επιβολή όμως της απαγόρευσης πώς θα γίνει? Γιατί, αν ρωτήσεις την σύζυγο του χρεωκοπημένου/άρρωστου/αυτόχειρα, θα σου πει ότι αυτό ακριβώς είναι που χρειάζεται.

Αλλά τί να πει κανείς, σε μια κοινωνία θρησκόληπτων ρατσιστών, όπου τα δύο συνδυάζονται για να αναπαράγουν τις ίδιες αντιλήψεις ξανά και ξανά?