Η επιστολή της Επιτρόπου Προστασίας του Παιδιού είναι άλλη μία καθ' όλα αργοπορημένη κίνηση του κρατικού μηχανισμού. Ενώ η σχολική βία είναι στο επίκεντρο του ερευνητικού ενδιαφέροντος επιστημόνων προερχόμενων από ποικίλες κατευθύνσεις τουλάχιστον τα τελευταία 10 χρόνια στην Κύπρο (προσοχή! δεν μιλάω για τα ΜΜΕ), η Επίτροπος Λήδα Κουρσουμπά μόλις χθες εξέδωσε σχετική ανακοίνωση.
Φυσικά της αναγνωρίζονται ορισμένα ελαφρυντικά. Ο θεσμός μόλις τον Ιούνιο του 2007 επικυρώθηκε νομικώς, ενώ η ίδια ανέλαβε καθήκοντα επίσημα πριν δύο μόνο χρόνια. Αναμενόμενο λοιπόν σε μια βραδυκίνητη γραφειοκρατική μηχανή, όπως αυτή του κράτους, να χρειάζεται 1-2 χρονάκια ώσπου να ταράξει. Επίσης είναι κατανοητό ότι ένας αρμόδιος υπεύθυνος για ένα τόσο ευρύ θεματικό πεδίο δεν μπορεί να αναγγείλει θέσεις για όλα ταυτόχρονα. Ωστόσο η σχολική βία, θα έπρεπε να κατέχει μια από τις πρώτες θέσεις στις προτεραιότητες του γραφείου της Επιτρόπου, μιας και σε τέτοιου είδους περιστατικά θύματα και θύτες είναι συνήθως της ίδιας ηλικιακής ομάδας, και έχουν αμφότεροι ορισμένα δικαιώματα.
Η επιστολή της κυρίας Κουρσουμπά ακολουθεί το πνεύμα της εποχής. Προσπαθώντας να κρατήσει μια ισορροπία στην τάση αγάπης - μίσους για τα ΜΜΕ, επικρίνει τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζουν τα περιστατικά βίας στα σχολεία. Παραδέχεται βέβαια πως αυτά συμβαίνουν στην πραγματικότητα, ίσως όχι τόσο τραγικά όπως θέλουν να τα παρουσιάζουν, αλλά ναι είναι ένα ουσιαστικό και υπαρκτό πρόβλημα. Η κινδυνολογία των ΜΜΕ όμως δεν εξυπηρετεί καθόλου στην εξάλειψη του φαινομένου. Αντιθέτως, μπορεί να κάνει τα πράγματα χειρότερα πυροδοτώντας αχρείαστες αντιδράσεις ή θεμελιώνοντας σε μόνιμη βάση διάφορες κόντρες και μίση.
Τέλος, αναγνωρίζει την ανάγκη και σημαντικότητα ανάπτυξης προγραμμάτων πρόληψης. Αναφέρει ως θετικά βήματα την δημιουργία Παρατηρητηρίου της Σχολικής Βίας και την έκδοση των πορισμάτων της Έκθεσης της Επιτροπής για τη Σχολική Βία το 2008 (άλλη μια αργοπορημένη αναγνώριση).
Ίσως πρόκειται για μια ακόμη απαισιόδοξη αντίληψη, αλλά είναι αμφίβολο κατά πόσον τα περί σχολικής βίας μπορούν να προωθηθούν ανάλογα από το γραφείο της Επιτρόπου Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει διαφωνία με το ενδιαφέρον της, μιας και ο ρόλος της είναι επικουρικός και εμπίπτει στο φάσμα αρμοδιοτήτων της. Ακριβώς όμως γι' αυτό και δεν θεωρείται πως μπορεί να αντεπεξέλθει επαρκώς στις απαιτήσεις και τις δυνατότητες της κοινωνίας. Οι παρατηρήσεις της είναι μεν (ακόμα) επίκαιρες και εύστοχες, δεν αποφέρουν δε κανένα πρακτικό αποτέλεσμα, τουλάχιστον όχι άμεσα. Ενώ υπάρχουν οι υποδομές και οι ευκαιρίες, ενδιαφερόμενοι φορείς και συμμετέχοντες, ο χρόνος περνά χωρίς καμία ουσιαστική αλλαγή. Με το να επαναλαμβάνονται κοινότοπες θέσεις και να ανακοινώνονται εξελίξεις ήδη γνωστές δίχως να προβαίνουμε σε περεταίρω πράξεις, δεν προχωράμε.
Ελπίζουμε όμως ακόμα στην κυρία Επίτροπο. Έστω και με την παρουσία του θεσμού, αναταράζονται λίγο τα νερά. Αναμένουμε όμως να χρησιμοποιήσει την επιρροή της και να σπρώξει κάπως τα πράγματα. Το νερό έχει ήδη μπει στ' αυλάκι εδώ και καιρό. Τώρα απομένει να σηκώσουμε τα εμπόδια που βρήκε στο δρόμο του και να προχωρήσει.
