Λένε, και δυστυχώς στο μικροαστικό μυαλό του Κύπριου συνήθως ισχύει, ότι "Είσαι ό,τι δηλώσεις". Τρανό παράδειγμα οι πάμπολλοι developers και τα ακόμα περισσότερα θύματά τους που τώρα γυρεύουν το δίκιο τους στα δικαστήρια, οι ειδικοί φυσιοθεραπευτές-χειροπράκτες - τσαρλατάνοι και ο καημένος γεράκος που πήγε άδικα αλλά ο τυχερός γρήγορα, και τόσες άλλες φίρμες και μη στην TV που τα παίρνουν χοντρά απλά επειδή πουλάνε ψώνιο και τρέλα στην οθόνη. Και λίγα λέω...
Ακριβώς όμως, όπως λέει κι ο Nietzsche "η Aλήθεια δημιουργείται και δεν ανακαλύπτεται", έτσι κι η ταυτότητα του κάθε ατόμου ανακαλύπτεται, ανακατασκευάζεται κι αλλάζει. Είναι ρευστή και άμορφη, περιοδική και ανάξια εμπιστοσύνης. Εξελίσσεται και μεταμορφώνεται ανά πάσα στιγμή, με κάθε τί καινούργιο ή παλιό, σε κάθε βήμα, με κάθε αναπνοή στην εκπνοή διαφέρεις.
Είναι όπως το περιέγραφε ο Nietzsche απ' την αρχή κι όπως το εξέλιξε ο Goffmann κατόπιν. Ζεις σαν μάσκες. Όχι με μάσκα, αλλά σαν πραγματική μάσκα, και όχι μόνο σαν μια μάσκα, αλλά πολλές διαφορετικές κι εναλλασσόμενες μαζί. Έχεις ταυτότητα? Έχεις. Πολλές μάλιστα. Κάθε μάσκα και ταυτότητα. Κάθε στιγμή και άλλη μάσκα. Μα κάτω από τις μάσκες? Είσαι εσύ. Γυμνός και πάλι μεταμφιεσμένος. Γιατί κανείς δεν σε ξέρει καλά, ούτε κι εσύ ο ίδιος καν. Απλά ψάχνεσαι και βρίσκεσαι σε στιγμές έντασεις, χωρίς όμως λύτρωση. Μοναχά παροδική ψευδαίσθηση ότι υπάρχεις τελικά. Κι ας ξέρεις πως αυτό δεν είσαι εσύ. Μα τελικά ποιος είσαι?
Ακριβώς όμως, όπως λέει κι ο Nietzsche "η Aλήθεια δημιουργείται και δεν ανακαλύπτεται", έτσι κι η ταυτότητα του κάθε ατόμου ανακαλύπτεται, ανακατασκευάζεται κι αλλάζει. Είναι ρευστή και άμορφη, περιοδική και ανάξια εμπιστοσύνης. Εξελίσσεται και μεταμορφώνεται ανά πάσα στιγμή, με κάθε τί καινούργιο ή παλιό, σε κάθε βήμα, με κάθε αναπνοή στην εκπνοή διαφέρεις.
Είναι όπως το περιέγραφε ο Nietzsche απ' την αρχή κι όπως το εξέλιξε ο Goffmann κατόπιν. Ζεις σαν μάσκες. Όχι με μάσκα, αλλά σαν πραγματική μάσκα, και όχι μόνο σαν μια μάσκα, αλλά πολλές διαφορετικές κι εναλλασσόμενες μαζί. Έχεις ταυτότητα? Έχεις. Πολλές μάλιστα. Κάθε μάσκα και ταυτότητα. Κάθε στιγμή και άλλη μάσκα. Μα κάτω από τις μάσκες? Είσαι εσύ. Γυμνός και πάλι μεταμφιεσμένος. Γιατί κανείς δεν σε ξέρει καλά, ούτε κι εσύ ο ίδιος καν. Απλά ψάχνεσαι και βρίσκεσαι σε στιγμές έντασεις, χωρίς όμως λύτρωση. Μοναχά παροδική ψευδαίσθηση ότι υπάρχεις τελικά. Κι ας ξέρεις πως αυτό δεν είσαι εσύ. Μα τελικά ποιος είσαι?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου