Το τελευταίο περιστατικό φόνου εκ προμελέτης στη Λεμεσό, μόλις σήμερα το απόγευμα, αναδεικνύει πολλά από τα πιο επίκαιρα κοινωνικά θέματα της μικρής μας κοινωνίας.
Ρατσισμός. Σαφέστατα υπήρχαν προηγούμενα μεταξύ των δύο ανδρών. Λογικό μεν εξαιτίας της συγκατοίκησης τους στο ίδιο κτήριο, πιθανώς όμως να οξύνετο λόγω της καταγωγής του πρόσφυγα δε και όλων των στερεοτύπων που ακολουθούν αυτή την πληθυσμιακή ομάδα.
Ατομικισμός. Εγωισμός και προσκόλληση στην προστασία των κεκτημένων του ατόμου. Είτε πρόκειται για αντικείμενα, είτε για την κυριαρχία επί άλλων ατόμων, έχει πλέον εξαλειφθεί ο όρος του συμβιβασμού και ειδικά με κάποιο ξένο άτομο.
Βία. Και ας την μασκαρεύουμε ονομάζοντάς την "ανάλογη" (αλήθεια κράταγε μαχαίρι τελικά?). Ναι, είναι δεκτό ότι βία πάντοτε θα υφίσταται στις όποιες ανθρώπινες διαντιδράσεις με την μια μορφή ή την άλλη, μα μέχρι σε ποιο βαθμό μπορεί να γίνεται ανεκτή?
Γήρας. Οι πολίτες γερνάνε. Και μένουν μόνοι. Δυστυχώς οι νέες μορφές της οικογένειες απομονώνουν τους ηλικιωμένους. Λίγοι είναι πλέον οι τυχεροί που έχουν μια κάποια προσοχή και φροντίδα από εξ αίματος μέλος της οικογένειάς τους.
Στο τελευταίο θέλω να προσθέσω μια από καιρό απορία. Όσον αφορά την οδήγηση, στα χαρτιά έστω, έχουμε αναγκάσει τους ηλικιωμένους να περνούν από εξέταση και να ανανεώνουν τακτικά την άδειά τους.Φαντάζομαι ότι κάτι ανάλογο γίνεται και για την άδεια κυνηγίου. Για την άδεια απόκτησης και κατοχής του όπλου, όπως του κυνηγετικού που χρησιμοποιήθηκε το απόγευμα, τί γίνεται?
Ρατσισμός. Σαφέστατα υπήρχαν προηγούμενα μεταξύ των δύο ανδρών. Λογικό μεν εξαιτίας της συγκατοίκησης τους στο ίδιο κτήριο, πιθανώς όμως να οξύνετο λόγω της καταγωγής του πρόσφυγα δε και όλων των στερεοτύπων που ακολουθούν αυτή την πληθυσμιακή ομάδα.
Ατομικισμός. Εγωισμός και προσκόλληση στην προστασία των κεκτημένων του ατόμου. Είτε πρόκειται για αντικείμενα, είτε για την κυριαρχία επί άλλων ατόμων, έχει πλέον εξαλειφθεί ο όρος του συμβιβασμού και ειδικά με κάποιο ξένο άτομο.
Βία. Και ας την μασκαρεύουμε ονομάζοντάς την "ανάλογη" (αλήθεια κράταγε μαχαίρι τελικά?). Ναι, είναι δεκτό ότι βία πάντοτε θα υφίσταται στις όποιες ανθρώπινες διαντιδράσεις με την μια μορφή ή την άλλη, μα μέχρι σε ποιο βαθμό μπορεί να γίνεται ανεκτή?
Γήρας. Οι πολίτες γερνάνε. Και μένουν μόνοι. Δυστυχώς οι νέες μορφές της οικογένειες απομονώνουν τους ηλικιωμένους. Λίγοι είναι πλέον οι τυχεροί που έχουν μια κάποια προσοχή και φροντίδα από εξ αίματος μέλος της οικογένειάς τους.
Στο τελευταίο θέλω να προσθέσω μια από καιρό απορία. Όσον αφορά την οδήγηση, στα χαρτιά έστω, έχουμε αναγκάσει τους ηλικιωμένους να περνούν από εξέταση και να ανανεώνουν τακτικά την άδειά τους.Φαντάζομαι ότι κάτι ανάλογο γίνεται και για την άδεια κυνηγίου. Για την άδεια απόκτησης και κατοχής του όπλου, όπως του κυνηγετικού που χρησιμοποιήθηκε το απόγευμα, τί γίνεται?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου