Boys Boys Boys

Θυμάστε την παρέα που σας έλεγα πέρσι εδώ? Ένα χρόνο και κάτι αργότερα, είδαμε πως τα αποτελέσματα ήταν μάλλον εφήμερα και η συνολική εικόνα έχει αλλάξει προς το χειρότερο, με πέρασμα ορισμένων στην πράξη...

Από τη σύντομη επαφή με την ομάδα, ως οι σημαντικότεροι παράγοντες παρουσιάστηκαν οι εξής: η διεύρυνση με νέα μέλη, η αλλαγή της ιεραρχίας και η εσωτερική διάσπαση σε μικρότερες ομάδες.

Σαφώς και αναμένετο να μεγαλώσει το παρεάκι με τον καιρό. Η ένταξη σε τέτοιες ομάδες, η οποία κάνει και πολύ καλό μάρκετινγκ πρέπει να ομολογήσω, προσφέρει κύρος και επιρροή στο άτομο ανάμεσα στην μικρή κοινότητα. Και μιας και η ομάδα δεν έχει φτάσει σε αυτό το συνειδησιακό στάδιο που περιγράφουν οι θεωρητικοί της υποκουλτούρας, δεν έχει αποκτήσει εσωτερικούς κανόνες ή διαδικασίες ένταξης. Οπότε αυτοανακηρυσσόμενα μέλη πλησιάζουν, με αποτέλεσμα η ομάδα να έχει πια τριπλασιαστεί.

Τα νέα μέλη τότε, λογικό είναι να διεκδικήσουν μέρισμα στην ιεραρχία. Βρίσκοντας τότε τον κύριο πομπό επηρεασμένο και με περιορισμένες διαθέσεις βίας, όπως είπαμε στην περσινή ανάρτηση, οι προϋποθέσεις ήταν οι καταλληλότερες για να τον αντικαταστήσουν. Οι ακόλουθοι εξάλλου ήταν έτοιμοι να δεκτούν τον επόμενο που θα αποδεικτεί περισσότερο πρόθυμος σε βίαια ξεσπάσματα, όπως ακριβώς περιγράφουν στην πρόσφατη έρευνά τους οι Hart-Kerkhoffs et al. Τη χρονική στιγμή που συναντήσαμε την ομάδα, την αρχηγία κατείχε ένα νεότερο μέλος, πιο βίαιο, πιο προκλητικό, πιο στυλάτο. Ο πρώην leader, αν και παραδέκτηκε σιωπηλά την αποφυγή πισωγυρισμάτων, φάνηκε πώς έκανε προσπάθειες να ανακτήσει τη θέση του, τουλάχιστον μπροστά στα μάτια των παλιότερων μελών.

Στην φιλονικία για την αρχηγία όμως συμμετείχαν και άλλα μέλη, αρχηγοί υπό-ομάδων. Οι διασπάσεις σε μικρότερες παρέες φαίνεται πως αφορούν τις παρελθούσες σχέσεις, χωρίς αυτό το στοιχείο να είναι απαραίτητα δεσμευτικό. Εικάζεται λοιπόν, τα άτομα που έχουν περάσει στην πράξη, να πρόκειται για τα νέα μέλη τα οποία να ανήκουν σε ορισμένες υποομάδες που αναζητούν περισσότερη αίγλη μπροστά στους παλιότερους.

Ακόμα ένα στοιχείο, αναμενόμενο μεν, επιβαρυντικό στην κατάσταση δε, είναι η παρουσία δειλά δειλά θηλυκών στοιχείων στην περιοχή της παρέας. Το γεγονός αυτό οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην αύξηση των οφελημάτων της ένταξης, αλλά και των βίαιων περιστατικών... Και ακριβώς εδώ κολλάει το λαϊκό άσμα "Αχ βρε παλιομισοφόρια, τί τραβάν για σας τα αγόρια, τί τραβάν για σας τ' αγόρια..."

Reminder to Self and Friends

For the non Greek speakers, I translate, after the tragic occasion of the explosion at Mari's Naval Base 11-7-11 and the outrageous situation followed, a brief text I wrote here one and a half years ago. 'Cause the memory of the dead is not to be manipulated by and for anyone, and especially not for those who are equally responsible for the outcomes..

"First post of 2010. Rough, brief and scattered. Like the rain that comes and goes. Like the rumors buzzing over the media. It's a social sign of the times to distress and exploit anything "worth mentioning". That's everything most intimate, sex and death. For the viewers numbers, for politic bargains, for personal benefit, for fun. And somewhere in the middle ourselves trying to find (self-)respect. Well, it's a part of the game too. Everything can be taught. And everything is reinvented then. Knowledge is the most valuable weapon. And through knowledge you understand how naive you are and how many more "obvious" things you still have to learn. Goodnight..."

Σήμερα και η 11/7

Η σημερινή επέτειος του πραξικοπήματος και τα επακόλουθα της τραγωδίας στο Μαρί για μένα δείχνουν ένα πράμμα: Πόσο εύκολα τρωγόμαστε μεταξύ μας για τον έναν ή τον άλλο λόγο. Ντροπή και πάλι ντροπή.

Και..

ΣΒΗΣΤΕ ΤΑ AIRCONDITIONS ΣΑΣ
εν τζιεν να λιώσετε τίποτε!