Πέρασαν κι έφυγαν οι 2 πρώτοι μήνες του 2010 και η πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετηρίδας δεν φαίνεται να κυλάει πολύ διαφορετικά απ' ότι τα 10 τελευταία χρόνια της προηγούμενης. Κοιτάζοντας προς το μέλλον, η κοινωνία ανακυκλώνει το παρελθόν, διατηρώντας τα πλείστα των κατεστημένων και τροφοδοτώντας τους "ιδεαλιστές" με ελπίδες που πια φυτοζωούν.
Κι ενώ αλλού σωπαίνουν κι εθελοτυφλούν, σε ορισμένες περιπτώσεις με "ιδιαίτερο" ενδιαφέρον, για κάποιους ίσως που προσπαθούν να τους προσδώσουν πολιτική σημασία, οι εξελίξεις τρέχουν. Δηλώσεις κι αντι-δηλώσεις διαψεύδονται, φήμες κυκλοφορούν και οργιάζουν, και το καλύτερο, βγαίνουν στις ειδήσεις σαν διασταυρωμένες πληροφορίες και κατακλύζουν τα πρωτοσέλιδα. Ίσως τελικά το νέο όπιο του λαού να είναι οι ζωές, ή και ο θάνατος ακόμα, των άλλων.
Σε περιπτώσεις, χωρίς "πολιτικό" ενδιαφέρον, στις οποίες δεν περιπλέκονται "δημόσια" πρόσωπα, που δεν προφέρουν στην κάμερα ζωντανές εικόνες και, αντί για έκπληξη, προκαλούν μοναχά θυμό, οι εξελίξεις, αν υπάρχουν, προχωράνε με ρυθμό πιο αργό κι από χελώνας. Τα 10 δεύτερα δημοσιότητας που κερδίζουν κάποτε, είναι γιατί η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο ή όταν η ζημιά τους μπορεί να μετρηθεί σε μονεταριστική αξία και είναι ορατή στο γυμνό καπιταλιστο-φαντασιακό μάτι.
Σε ένα σύστημα που ανακυκλώνει κι ανακυκλώνεται, η πρόοδος και η εξέλιξη της ανθρωπότητας, όπως την εννοούν οι Κοινωνιολόγοι, απλά δεν μπορεί να επιτευχθεί. Η ιδεολογία θυσιάζεται στο βωμό της ύλης και τα όνειρα του μέλλοντος πεθαίνουν χθες.
Κι ενώ αλλού σωπαίνουν κι εθελοτυφλούν, σε ορισμένες περιπτώσεις με "ιδιαίτερο" ενδιαφέρον, για κάποιους ίσως που προσπαθούν να τους προσδώσουν πολιτική σημασία, οι εξελίξεις τρέχουν. Δηλώσεις κι αντι-δηλώσεις διαψεύδονται, φήμες κυκλοφορούν και οργιάζουν, και το καλύτερο, βγαίνουν στις ειδήσεις σαν διασταυρωμένες πληροφορίες και κατακλύζουν τα πρωτοσέλιδα. Ίσως τελικά το νέο όπιο του λαού να είναι οι ζωές, ή και ο θάνατος ακόμα, των άλλων.
Σε περιπτώσεις, χωρίς "πολιτικό" ενδιαφέρον, στις οποίες δεν περιπλέκονται "δημόσια" πρόσωπα, που δεν προφέρουν στην κάμερα ζωντανές εικόνες και, αντί για έκπληξη, προκαλούν μοναχά θυμό, οι εξελίξεις, αν υπάρχουν, προχωράνε με ρυθμό πιο αργό κι από χελώνας. Τα 10 δεύτερα δημοσιότητας που κερδίζουν κάποτε, είναι γιατί η κατάσταση φτάνει στο απροχώρητο ή όταν η ζημιά τους μπορεί να μετρηθεί σε μονεταριστική αξία και είναι ορατή στο γυμνό καπιταλιστο-φαντασιακό μάτι.
Σε ένα σύστημα που ανακυκλώνει κι ανακυκλώνεται, η πρόοδος και η εξέλιξη της ανθρωπότητας, όπως την εννοούν οι Κοινωνιολόγοι, απλά δεν μπορεί να επιτευχθεί. Η ιδεολογία θυσιάζεται στο βωμό της ύλης και τα όνειρα του μέλλοντος πεθαίνουν χθες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου