Διάβασα στον Φιλελεύθερο του Σαββάτου μια επιστολή με τίτλο "Χουλιγκανισμός - Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση". Ενδιαφέρον σκέφτομαι, ένας απολογισμός φαντάζομαι της συμπεριφοράς των φιλάθλων την ποδοσφαιρική χρονιά που μας πέρασε και πώς ελπίζουμε ν' αλλάξει... Όμως το κείμενο δεν εκπλήρωσε καμία από τις προσδοκίες μου, τουναντίον!
Χουλιγκανισμός για τον συγγραφέα φαίνεται να είναι το γράψιμο στους τοίχους, αυτό που θα λέγαμε "βανδαλισμός" με graffiti, τα οποία ως επί το πλείστον αναφέρονται σε ποδοσφαιρικές ομάδες. Πλέον, συνεχίζει λέγοντας ότι "στρέφονται γενικά εναντίον της θρησκείας και της πολιτικής εξουσίας" που γράφονται πάνω σε τοίχους "ακόμη και εκκλησιών", ενώ χαρακτηρίζουν συμπεριφορές "που έχουν ήδη φτάσει τα όρια του "αντίχριστου""! Μάλιστα...
Συμφωνώ ότι τέτοιες ενέργειες δεν είναι θεμιτές, μιας και καταστρέφουν ιδιωτικές περιουσίες και πολλές φορές είναι υβριστικές. Συμφωνώ ότι αποτελούν δείγμα έλλειψης παιδείας, κοινωνικής και πολιτιστικής. Συμφωνώ ότι τα ΜΜΕ δεν "βοηθούν" ακριβώς την κατάσταση. Και ναι, ευελπιστώ μέσω τις εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης να δούμε θετικά αποτελέσματα και σ' αυτόν τον τομέα.
Όμως ο συγγραφέας μιλά για μια "εκπαιδευτική" μεταρρύθμιση "σε συνεργασία με την Εκκλησία", κι εδώ μπαίνουμε στο ψητό... Στο κείμενο, η θρησκευτική προσήλωση ταυτίζεται με την κοινωνική προσαρμογή. Μιλάει για "αρετή", "ήθος", ""αγάπη"" (ο ίδιος βάζει εισαγωγικά), ""σεβασμό"" προς την ""εξουσία", στο ""κράτος"" και πολλές τοινές αξίες που "διδάσκει το Ευαγγέλιο". Κι όλα αυτά οι νέοι "δύνανται" (δικά μου τα εισαγωγικά) να τα μάθουν κατά τον συχνό εκκλησιασμό τους. Με λίγα λόγια ο συγγραφέας προτείνει τη Χριστιανική θρησκεία ως εργαλείο εκπαίδευσης και ελέγχου.
Η ιστορία το έχει αποδείξει ότι αυτό είναι εφικτό και δη αποτελεσματικό. Ακόμη υπάρχουν και παραδείγματα της εποχής μας. Όμως το αναφέρει ο ίδιος: "μόνο ελάχιστοι, μονάδες, μαθητές εκκλησιάζονται". Αν το σχολείο γυρίσει στον Μεσαίωνα και πείσει τα παιδιά να ακούνε τους παπάδες, θα αλλάξει κάτι; Θα αλλάξει ο φανατισμός και τα graffiti για τις ομάδες; Θα μένουν περισσότεροι ώρα οι γονείς με τα παιδιά τους για να τα ελέγχουν καλύτερα; Θα γλυτώσει το έθνος από την "κοινωνική εξαθλίωση"; Ίσως απλά ο φανατισμός αλλάξει μάσκα κι από ποδοσφαιρικός γίνει θρησκευτικός.
Και οι μονάδες των μαθητών που εκκλησιάζονται δηλαδή πόσο πιο "καλά" παιδιά είναι από τα μη εκκλησιαζόμενα; Αφού απομακρυνθούν από το προαύλιο της εκκλησίας, δεν συναναστρέφονται τα υπόλοιπα; Ακολουθούν κατά γράμμα τις Γραφές και τις Εντολές; Μην σου πω, ότι είναι αυτά που γράφουν "ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ" κάτω από γέφυρες και σε τοίχους club, με τις "ευλογίες" του πνευματικού τους!
Κλείνοντας, κανένα πρόβλημα με το να δοξάζεται και να ακολουθείτε τις προσταγές ό,ποιου "Θεού". Ευπρόσδεκτη και ό,ποια πρόταση για βοηθήσουμε τα παιδιά. Όμως όχι, σε αναχρονιστικές σκέψεις που προσβάλουν δημοκρατικά δικαιώματα και την ελεύθερη σκέψη.
Η προσήλωση στην θρησκευτική λατρεία δεν είναι πανάκεια. Πολλά μεγάλα εγκλήματα έγιναν στο όνομα της. Οι νέοι, είτε μάθουν να πιστεύουν είτε όχι, πάλι θα έχουν επαναστατική συμπεριφορά. Χρειάζεται μια πιο πολυδιάστατη αντιμετώπιση για να πολεμήσει τις αιτίες και να μετριάσει τα αποτελέσματα. Πισωγυρίσματα και εθελοτυφλίες δεν βοηθάνε την κατάσταση. Οι καιροί αλλάζουν, τα προβλήματα αλλάζουν, οι λύσεις αλλάζουν.
"Gott ist tot" Friedrich Nietzsche Die fröhliche Wissenschaft
Χουλιγκανισμός για τον συγγραφέα φαίνεται να είναι το γράψιμο στους τοίχους, αυτό που θα λέγαμε "βανδαλισμός" με graffiti, τα οποία ως επί το πλείστον αναφέρονται σε ποδοσφαιρικές ομάδες. Πλέον, συνεχίζει λέγοντας ότι "στρέφονται γενικά εναντίον της θρησκείας και της πολιτικής εξουσίας" που γράφονται πάνω σε τοίχους "ακόμη και εκκλησιών", ενώ χαρακτηρίζουν συμπεριφορές "που έχουν ήδη φτάσει τα όρια του "αντίχριστου""! Μάλιστα...
Συμφωνώ ότι τέτοιες ενέργειες δεν είναι θεμιτές, μιας και καταστρέφουν ιδιωτικές περιουσίες και πολλές φορές είναι υβριστικές. Συμφωνώ ότι αποτελούν δείγμα έλλειψης παιδείας, κοινωνικής και πολιτιστικής. Συμφωνώ ότι τα ΜΜΕ δεν "βοηθούν" ακριβώς την κατάσταση. Και ναι, ευελπιστώ μέσω τις εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης να δούμε θετικά αποτελέσματα και σ' αυτόν τον τομέα.
Όμως ο συγγραφέας μιλά για μια "εκπαιδευτική" μεταρρύθμιση "σε συνεργασία με την Εκκλησία", κι εδώ μπαίνουμε στο ψητό... Στο κείμενο, η θρησκευτική προσήλωση ταυτίζεται με την κοινωνική προσαρμογή. Μιλάει για "αρετή", "ήθος", ""αγάπη"" (ο ίδιος βάζει εισαγωγικά), ""σεβασμό"" προς την ""εξουσία", στο ""κράτος"" και πολλές τοινές αξίες που "διδάσκει το Ευαγγέλιο". Κι όλα αυτά οι νέοι "δύνανται" (δικά μου τα εισαγωγικά) να τα μάθουν κατά τον συχνό εκκλησιασμό τους. Με λίγα λόγια ο συγγραφέας προτείνει τη Χριστιανική θρησκεία ως εργαλείο εκπαίδευσης και ελέγχου.
Η ιστορία το έχει αποδείξει ότι αυτό είναι εφικτό και δη αποτελεσματικό. Ακόμη υπάρχουν και παραδείγματα της εποχής μας. Όμως το αναφέρει ο ίδιος: "μόνο ελάχιστοι, μονάδες, μαθητές εκκλησιάζονται". Αν το σχολείο γυρίσει στον Μεσαίωνα και πείσει τα παιδιά να ακούνε τους παπάδες, θα αλλάξει κάτι; Θα αλλάξει ο φανατισμός και τα graffiti για τις ομάδες; Θα μένουν περισσότεροι ώρα οι γονείς με τα παιδιά τους για να τα ελέγχουν καλύτερα; Θα γλυτώσει το έθνος από την "κοινωνική εξαθλίωση"; Ίσως απλά ο φανατισμός αλλάξει μάσκα κι από ποδοσφαιρικός γίνει θρησκευτικός.
Και οι μονάδες των μαθητών που εκκλησιάζονται δηλαδή πόσο πιο "καλά" παιδιά είναι από τα μη εκκλησιαζόμενα; Αφού απομακρυνθούν από το προαύλιο της εκκλησίας, δεν συναναστρέφονται τα υπόλοιπα; Ακολουθούν κατά γράμμα τις Γραφές και τις Εντολές; Μην σου πω, ότι είναι αυτά που γράφουν "ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ" κάτω από γέφυρες και σε τοίχους club, με τις "ευλογίες" του πνευματικού τους!
Κλείνοντας, κανένα πρόβλημα με το να δοξάζεται και να ακολουθείτε τις προσταγές ό,ποιου "Θεού". Ευπρόσδεκτη και ό,ποια πρόταση για βοηθήσουμε τα παιδιά. Όμως όχι, σε αναχρονιστικές σκέψεις που προσβάλουν δημοκρατικά δικαιώματα και την ελεύθερη σκέψη.
Η προσήλωση στην θρησκευτική λατρεία δεν είναι πανάκεια. Πολλά μεγάλα εγκλήματα έγιναν στο όνομα της. Οι νέοι, είτε μάθουν να πιστεύουν είτε όχι, πάλι θα έχουν επαναστατική συμπεριφορά. Χρειάζεται μια πιο πολυδιάστατη αντιμετώπιση για να πολεμήσει τις αιτίες και να μετριάσει τα αποτελέσματα. Πισωγυρίσματα και εθελοτυφλίες δεν βοηθάνε την κατάσταση. Οι καιροί αλλάζουν, τα προβλήματα αλλάζουν, οι λύσεις αλλάζουν.
"Gott ist tot" Friedrich Nietzsche Die fröhliche Wissenschaft
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου