Πέμπτη 25 Ιουνίου 2009

Υπόγεια Ρεύματα - Λεμεσός

***FYI***
***NEEDS CONFIRMATION***

Τελικά τα νέα δεν κυκλοφορούν πολύ γρήγορα στο μικρό μας χωριό.
Ευτυχώς αυτή τη φορά το έμαθα 10 ώρες πριν γίνει κι όχι μετά... Κάτι είναι κι αυτό!
Επιβεβαιώνεται από την σελίδα τους στο myspace και οι πληροφορίες μου λένε πως θα' ναι στην παραλία του ναυτικού ομίλου. Μαζί τους ο Ισοβίτης, ο οποίος κάθε Τετάρτη βράδυ γεμίζει το Friends! (tip: μην πάτε αν δεν έχετε κλείσει τραπεζάκι ή έστω καρέκλα στο μπαρ!)

Περισσότερες πληροφορίες needed!!!

Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Ακίνδυνο Τραγουδάκι



Όσοι γελούν κι όσοι χλευάζουν
Όσοι ασκόπως τριγυρνάνε και ρεμβάζουν
Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν
Είναι επικίνδυνοι

Όσοι θρηνούν κι όσοι γιορτάζουν
Όσοι τον πόνο ή τη χαρά γυμνοί αγκαλιάζουν
Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν
Είναι επικίνδυνοι

Όσοι αγρυπνούν και Δε δειλιάζουν
Όσοι σωπαίνουν κι όσοι απόκοσμα ουρλιάζουν
Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν
Είναι επικίνδυνοι

Όσοι γελούν κι όσοι χλευάζουν
Όσοι ασκόπως τριγυρνάνε και ρεμβάζουν
Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν
Είναι επικίνδυνοι

Όσοι γελούν κι όσοι χλευάζουν
Όσοι ασκόπως τριγυρνάνε και ρεμβάζουν
Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν
Είναι επικίνδυνοι

Όσοι αγαπούν κι όσοι σπαράζουν
Όσοι ονειρεύονται έναν κόσμο πιο ζεστό
Όσοι Δε σκύβουν ούτε διατάζουν
Όσοι τη βρίσκουν με τραγούδια σαν αυτό

Είναι επικίνδυνοι και με τρομάζουν
Είναι επικίνδυνοι
Είναι επικίνδυνοι όλοι αυτοί
Οι ονειροπόλοι, οι χαμένοι, οι τρελοί
Είναι επικίνδυνοι όλοι αυτοί
Θα έπρεπε κιόλας να ‘χουν ήδη συλληφθεί
Είναι επικίνδυνοι όλοι αυτοί
Οι μεθυσμένοι απ’ το θεό, οι εθισμένοι στη ζωή
Είναι επικίνδυνοι όλοι αυτοί
Θα έπρεπε κιόλας να ‘χουν ήδη συλληφθεί


"...I will show you fear in a handful of dust..."
Tomas Eliot The Waste Land

Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

"...ich habe nötig, mir die Hände nach der Berührung mit religiösen Menschen zu waschen..." Friedrich Nietzsche Ecce Homo

Διάβασα στον Φιλελεύθερο του Σαββάτου μια επιστολή με τίτλο "Χουλιγκανισμός - Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση". Ενδιαφέρον σκέφτομαι, ένας απολογισμός φαντάζομαι της συμπεριφοράς των φιλάθλων την ποδοσφαιρική χρονιά που μας πέρασε και πώς ελπίζουμε ν' αλλάξει... Όμως το κείμενο δεν εκπλήρωσε καμία από τις προσδοκίες μου, τουναντίον!

Χουλιγκανισμός για τον συγγραφέα φαίνεται να είναι το γράψιμο στους τοίχους, αυτό που θα λέγαμε "βανδαλισμός" με graffiti, τα οποία ως επί το πλείστον αναφέρονται σε ποδοσφαιρικές ομάδες. Πλέον, συνεχίζει λέγοντας ότι "στρέφονται γενικά εναντίον της θρησκείας και της πολιτικής εξουσίας" που γράφονται πάνω σε τοίχους "ακόμη και εκκλησιών", ενώ χαρακτηρίζουν συμπεριφορές "που έχουν ήδη φτάσει τα όρια του "αντίχριστου""! Μάλιστα...

Συμφωνώ ότι τέτοιες ενέργειες δεν είναι θεμιτές, μιας και καταστρέφουν ιδιωτικές περιουσίες και πολλές φορές είναι υβριστικές. Συμφωνώ ότι αποτελούν δείγμα έλλειψης παιδείας, κοινωνικής και πολιτιστικής. Συμφωνώ ότι τα ΜΜΕ δεν "βοηθούν" ακριβώς την κατάσταση. Και ναι, ευελπιστώ μέσω τις εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης να δούμε θετικά αποτελέσματα και σ' αυτόν τον τομέα.

Όμως ο συγγραφέας μιλά για μια "εκπαιδευτική" μεταρρύθμιση "σε συνεργασία με την Εκκλησία", κι εδώ μπαίνουμε στο ψητό... Στο κείμενο, η θρησκευτική προσήλωση ταυτίζεται με την κοινωνική προσαρμογή. Μιλάει για "αρετή", "ήθος", ""αγάπη"" (ο ίδιος βάζει εισαγωγικά), ""σεβασμό"" προς την ""εξουσία", στο ""κράτος"" και πολλές τοινές αξίες που "διδάσκει το Ευαγγέλιο". Κι όλα αυτά οι νέοι "δύνανται" (δικά μου τα εισαγωγικά) να τα μάθουν κατά τον συχνό εκκλησιασμό τους. Με λίγα λόγια ο συγγραφέας προτείνει τη Χριστιανική θρησκεία ως εργαλείο εκπαίδευσης και ελέγχου.

Η ιστορία το έχει αποδείξει ότι αυτό είναι εφικτό και δη αποτελεσματικό. Ακόμη υπάρχουν και παραδείγματα της εποχής μας. Όμως το αναφέρει ο ίδιος: "μόνο ελάχιστοι, μονάδες, μαθητές εκκλησιάζονται". Αν το σχολείο γυρίσει στον Μεσαίωνα και πείσει τα παιδιά να ακούνε τους παπάδες, θα αλλάξει κάτι; Θα αλλάξει ο φανατισμός και τα graffiti για τις ομάδες; Θα μένουν περισσότεροι ώρα οι γονείς με τα παιδιά τους για να τα ελέγχουν καλύτερα; Θα γλυτώσει το έθνος από την "κοινωνική εξαθλίωση"; Ίσως απλά ο φανατισμός αλλάξει μάσκα κι από ποδοσφαιρικός γίνει θρησκευτικός.

Και οι μονάδες των μαθητών που εκκλησιάζονται δηλαδή πόσο πιο "καλά" παιδιά είναι από τα μη εκκλησιαζόμενα; Αφού απομακρυνθούν από το προαύλιο της εκκλησίας, δεν συναναστρέφονται τα υπόλοιπα; Ακολουθούν κατά γράμμα τις Γραφές και τις Εντολές; Μην σου πω, ότι είναι αυτά που γράφουν "ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ" κάτω από γέφυρες και σε τοίχους club, με τις "ευλογίες" του πνευματικού τους!

Κλείνοντας, κανένα πρόβλημα με το να δοξάζεται και να ακολουθείτε τις προσταγές ό,ποιου "Θεού". Ευπρόσδεκτη και ό,ποια πρόταση για βοηθήσουμε τα παιδιά. Όμως όχι, σε αναχρονιστικές σκέψεις που προσβάλουν δημοκρατικά δικαιώματα και την ελεύθερη σκέψη.

Η προσήλωση στην θρησκευτική λατρεία δεν είναι πανάκεια. Πολλά μεγάλα εγκλήματα έγιναν στο όνομα της. Οι νέοι, είτε μάθουν να πιστεύουν είτε όχι, πάλι θα έχουν επαναστατική συμπεριφορά. Χρειάζεται μια πιο πολυδιάστατη αντιμετώπιση για να πολεμήσει τις αιτίες και να μετριάσει τα αποτελέσματα. Πισωγυρίσματα και εθελοτυφλίες δεν βοηθάνε την κατάσταση. Οι καιροί αλλάζουν, τα προβλήματα αλλάζουν, οι λύσεις αλλάζουν.

"Gott ist tot" Friedrich Nietzsche Die fröhliche Wissenschaft

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

Santa Muerte



***Πρώτα δείτε το video***

"...delincuentes, los homosexuales, todos!
Por que? Para e ja noi prejuidis..."

Η αγία του θανάτου δίνει ελπίδα σε όσους δεν δικαιούνται να έχουν, σύμφωνα με την Καθολική Εκκλησία. Τους δέχεται και τους επιτρέπει να συνεχίσουν τις πρακτικές τους ενώ παράλληλα τους χαρίζει την ψευδαίσθηση του αιώνιου και της προστασίας...

Η ανάδυση ενός "νέου" θρησκεύματος, που εμπεριέχει φανερά στοιχεία άλλων αρχαιότερων και σύγχρονων, επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά τη θρησκεία ως κατασκεύασμα του ανθρώπου και της κοινωνίας του, το οποίο εξυπηρετεί και πολλούς σκοπούς. Επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά πως η θρησκεία μπορεί να γίνει εργαλείο εκμετάλλευσης της αγωνίας και του εγωισμού του ανθρώπου. Για άλλη μια φορά σφραγίζει ότι τα "επουράνια" είναι και καθ' όλα επιούσια.

Η ματαιοδοξία του ανθρώπου είναι τόσο μεγάλη που ψάχνει και εφευρίσκει την ελπίδα σε οτιδήποτε. Εν ανάγκη δημιουργούν "una doctrina del conviencia", ένα δόγμα κομμένο και ραμμένο στα μέτρα και τα έργα τους, ένα που δεν τους υπαγορεύει να ακολουθούν επιταγές που δεν θέλουν και ίσως δεν έχουν την πολυτέλεια ν' ακολουθήσουν...